Andalusië dag 16 en 17 tevens slot

Andalusië dag 16

Dit is het laatste verslag van deze reis.

Gisterochtend ben ik alleen op de fiets gestapt. Peter vond het te heftig worden en is met de taxi van Jaén naar Gazorla gegaan, een rit je waar hij een uur over heeft gedaan. Dezelfde rit koste mij 6.5 uur fietsen over 105 km.

Het bleek de koniginnerit te zijn qua hoogte meters nl. 2250…de hele dag gaat het op en af.

Verstandig besluit van Peter dus.

Het voelt raar als ik alleen door het prachtige landschap fiets. Ik mis mijn fietsmaatje waar ik de afgelopen twee weken mee heb gefietst. Er ontbreekt iets. Door de muziek die ik heb opgezet word het ook niet beter en zet het weer uit. In alle rust fiets ik verder, nou ja rust…het is ook snoei seizoen van deolijfbomen wat betekend dat heel Zuid-Spanje met een motor kettingzaag bezig is om de overbodige takken er af te zagen.

Ik kom niet in mijn ritme en de benen werken niet mee vanochtend. Ik zeg tegen mezelf dat als ik de versnelling in het lichtste verzet moet schakelen, ik Peter bel en ook in de taxi stap. Gelukkig blijkt het niet nodig en langzaam worden de spieren warm en gaat het beter.

Iets te eten kopen onderweg valt niet echt mee want winkels kom ik niet tegen onderweg. Pas rond 13.00 kom ik langs een supermarkt en kan wat fatsoenlijk voedsel kopen. De vele chocoladerepen en cola ben je na een tijdje erg zat.

Ik bel Peter even en hij heeft verteld dat hij een ander hotel genomen dan geboekt want de weg er naar toe is te stijl om te fietsen. Tja dat zie je niet op booking.com.

Ondertussen fiets ik weer in T-shirt want het is warm vandaag.

Ik smeer me nog maar eens in met factor 30.

Als ik peter een foto stuur van het landschap onderweg krijg ik gelijk twee terug. Eentje van het uitzicht links op het terras en eentje van rechts….grmbll. Ik stuur een middelvinger terug. Geen enkel medeleven die gozert.

Rond 16.00 rijd ik Gazorla binnen en Peter wacht me op bij het terras.

Ik bestel gelijk twee biertjes en gooi ze achter elkaar naar binnen. Wat kan dat lekker zijn. Het hotel waar we nu zitten is een beetje een rariteitenkabinet. Op de gevel hangen zo’n 30 tot 40 fietsen in allerlei maten aan de gevels en schoorsteen. Binnen is alles nog eens in dezelfde stijl doorgezet.

Dag 17

Vandaag volgt er een taxirit van 2 uur terug naar de plek waar de auto staat. Tijdtechnisch gezien is dit de beste oplossing. We maken nog snel een kop koffie in de keuken van ons aparte hotel.

Om 10.30 worden we opgehaald en Sebastián schroeft onze fietsen achter op de Toyota.

De autorit voelt raar na twee weken fietsen. Alles gaat snel langs je heen en de geluiden en geuren mis je ook. Het gaat wel snel, zeker bergopwaarts…

We hebben het Spa hotel geboekt en vooral Peter ziet er naar uit s’middags te kunnen ontspannen. Ik moet het nog zien… optimistisch als ik ben..

Als we aankomen blijken de baden gesloten en gaan pas ergens in maart weer open. Als gast mag je wel in het bubbelbad maar daar rekenen ze 30 euro per uur voor.

Ligt teleurgesteld vouwen we alvast de fietsen achter in de auto en doen boodschappen voor de sliktas.

Andalusie samengevat per fiets….

Al met al vond ik het best een pittige tocht. Wel mooi!

De tijden waarop winkels en horeca open en dicht waren was af en toe merkwaardig tot frustrerend.

De sinaasappelbomen in het straatbeeld zien er mooi uit.

Er word weinig tot geen andere taal gesproken dan Spaans ( lang leve Google translate) ze blijven doorlullen terwijl ze weten dat je ze niet verstaat.

Overnachten hoeft niet duur te zijn.

Inhalen gaat heel voorzichtig.

Pasta koken kunnen ze niet.

Over alle gerechten gaat veel olijfolie

Bij elk besteld biertje krijg je olijven

Er staan heel veel olijfbomen

Nog meer olijfbomen

Had ik al olijfbomen genoemd?

Ik kan geen olijfbomen meer zien.

Toch maar een jerrycan olijfolie gekocht…

Nou mensen ik hoop dat jullie leuke verhaaltjes hebben gelezen en wellicht tot een volgende keer

René