Dag 7
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
25 Mei 2013 | Duitsland, Melchingen
Op tijd opgestaan en een uitgebreid ontbijt genuttigd. De zon schijnt en ik heb er zin in. Ik hijs mijn tassen aan de fiets,schuif twee volle bidons in hun houder en fiets onwennig de parkeergarage onder het hotel uit.
De Garmin wijst me in zuidelijke richting en al gauw fiets ik Bretten uit. Het is vanaf nu gedaan met vlakke etappes.De route gaat al snel richting het bos, tussen Bretten en Pforzheim. Over een redelijk fietspad fiets ik langs grote machtige eiken. De jonge scheuten zijn fris groen en met de zon die tussen het bladerdak doorschijnt is het een mooi gezicht. Af en toe kom ik langs een huisje waar Hans en Grietje in kunnen zitten. Door dit gegeven komt het deuntje van 'maar in het bos daar zijn de jagers' in mijn hoofd en ik zing (in mijn hoofd) uit volle borst mee. Er zijn mensen geweest die wel eens gezegd hebben,die rené is gek en ik begin te geloven dat ze gelijk krijgen........het liedje blijft me helaas een hele tijd bij. De nog niet warmgefietste benen staan in brand van de steile en pittige klimmen door het bos. Tegen de tijd dat ik eruit ben is al één bidon bijna leeg en hangt mijn tong in het voorwiel. Tjemig, ik lijk Geesink wel in de Giro...
Terwijl ik dit verhaaltje tik hoor ik een raar geluid en kijk naar buiten..... Wacht even, ik moet mijn onderkaak van de grond halen want het is wit buiten.... Dikke hagelstenen vallen uit de lucht! Oei oei dat word nog wat.
Goed, verder met de trip. Onderweg koop ik koffie voor onderweg en een chocoladebroodje bij een bakker. Het koffiebekertje met deksel past precies tussen de drager achterop de fiets. Ik besluit door te fietsen en in een rustige omgeving te stoppen wat buiten het stadje lukt. In de zon en rust nuttig ik mijn aankopen.
Wat is het toch lekker dit!
Ik fiets nu over de würmtalradweg langs het mooie riviertje de Würm. Echt prachtig. Door het würmtal gaat het verder richting het Naturpark Shönbuch. Tübingen komt in zicht en heb dit uitgekozen om te overnachten. Als ik om 15.00 het stadje binnenrol overvalt me de drukte van alle toeristen. Bah, hier heb ik geen zin in. Het stadje zelf is prachtig maar voor mij nu te druk. Ik besluit door te fietsen maar realiseer me gelijk dat ik de beklimming van de Schwäbische Alp voor de kiezen krijg. Volgens de routemaker de zwaarste etappe van deel 1( tot Bregenz) 400 extra hoogte meters is het gevolg. Het zal wel aan mijn klimkapaciteiten liggen maar zelfs op het eind van een toch al niet vlakke dag vind ik mijn
De Garmin wijst me in zuidelijke richting en al gauw fiets ik Bretten uit. Het is vanaf nu gedaan met vlakke etappes.De route gaat al snel richting het bos, tussen Bretten en Pforzheim. Over een redelijk fietspad fiets ik langs grote machtige eiken. De jonge scheuten zijn fris groen en met de zon die tussen het bladerdak doorschijnt is het een mooi gezicht. Af en toe kom ik langs een huisje waar Hans en Grietje in kunnen zitten. Door dit gegeven komt het deuntje van 'maar in het bos daar zijn de jagers' in mijn hoofd en ik zing (in mijn hoofd) uit volle borst mee. Er zijn mensen geweest die wel eens gezegd hebben,die rené is gek en ik begin te geloven dat ze gelijk krijgen........het liedje blijft me helaas een hele tijd bij. De nog niet warmgefietste benen staan in brand van de steile en pittige klimmen door het bos. Tegen de tijd dat ik eruit ben is al één bidon bijna leeg en hangt mijn tong in het voorwiel. Tjemig, ik lijk Geesink wel in de Giro...
Terwijl ik dit verhaaltje tik hoor ik een raar geluid en kijk naar buiten..... Wacht even, ik moet mijn onderkaak van de grond halen want het is wit buiten.... Dikke hagelstenen vallen uit de lucht! Oei oei dat word nog wat.
Goed, verder met de trip. Onderweg koop ik koffie voor onderweg en een chocoladebroodje bij een bakker. Het koffiebekertje met deksel past precies tussen de drager achterop de fiets. Ik besluit door te fietsen en in een rustige omgeving te stoppen wat buiten het stadje lukt. In de zon en rust nuttig ik mijn aankopen.
Wat is het toch lekker dit!
Ik fiets nu over de würmtalradweg langs het mooie riviertje de Würm. Echt prachtig. Door het würmtal gaat het verder richting het Naturpark Shönbuch. Tübingen komt in zicht en heb dit uitgekozen om te overnachten. Als ik om 15.00 het stadje binnenrol overvalt me de drukte van alle toeristen. Bah, hier heb ik geen zin in. Het stadje zelf is prachtig maar voor mij nu te druk. Ik besluit door te fietsen maar realiseer me gelijk dat ik de beklimming van de Schwäbische Alp voor de kiezen krijg. Volgens de routemaker de zwaarste etappe van deel 1( tot Bregenz) 400 extra hoogte meters is het gevolg. Het zal wel aan mijn klimkapaciteiten liggen maar zelfs op het eind van een toch al niet vlakke dag vind ik mijn
-
25 Mei 2013 - 20:35
Carina:
Je gaat lekker he. Hoop dat de rest ook zo gaat. Grts vanuit n koud nat bedum...mis je dus niets aan. C -
25 Mei 2013 - 20:54
Aardewerk En Assepoester:
Tjonge, wat een mooi verslag! En nu bij Herr und Frau Hirlinger voetbal kijken. Met het klimmen op de fiets, stijg je ook in onze achting. En gewoon blijven zingen...daar zijn die Duitsers dol op! Groet vanaf de hoogtemeters van een Groningse wierde. -
25 Mei 2013 - 23:47
SSnol:
Zeer bijzonder Lellebel om langs Hans en Greetjes te fietsen en dan binnenin zeg Roodkapje waar
ga je henen te horen die ook nog niet uit je hoofd wil (een worm noemen ze dat) en dan ook nog over het wurmtalradweg fietsen. Ik geloof dat de mensen die jou af en toe wat gek vinden helemaal gelijk hebben.
Hotel met parkeer garage is dezelfde waar Jeannette en ik waren soms komen we dus op de zelfde plekken.
Dus je hebt het hek gevonden waar door je moest om de prachtige rit door het bos te kunnen maken met een heerlijke afdaling, goed gedaan, wij hadden daar wat moeilijkheden mee de doorgang te vinden.
Tubingen was oke stad, studenten stad dus altijd een levendige sfeer, zie maar in Groningen.
Camping was ook goed, op eiland tussen splitsing van de rivier,mooie plek.
15.00 uur best wel een goede tijd om nog even een stukkie door te gaan, alleen jammer dat je verhaal hier stopt, of begin ik nu ook gek te worden.
Wat volgt ?
Ps vindt je het ook zo bijzonder dat Aardewerk zijn bericht niet 5x verzonden heeft, zal wel door alerte Assepoester komen.
Groet en geniet verder. -
26 Mei 2013 - 10:22
Silvio Belga:
Mooi verslag wederom. Beetje jammer van het vieze weer. Hier is het weer ook erg matig. Af en toe even op Google Earth kijken van waar je nu precies zit. Het is inderdaad zoals jij zelf al eerder schreef, soms heb je zo iets van dat zou ik ook wel willen, denk dan wel met iets minder kilometers per dag ha ha, maar even daarna komt dan het gevoel boven van laat maar zitten, veel te koud, te nat en te ver.
Veel plezier nog en wees voorzichtig. -
26 Mei 2013 - 10:41
Cees:
Hee Moulin
Lees je verslagen met plezier, zijn leuk geschreven. Veel succes nog.
Gr. Cees -
26 Mei 2013 - 14:07
Ad Van Zalk:
René, kerel,
Wat schiet je lekker op.
Je stukjes zijn zeer leuk om te lezen en het enthousiasme straalt ervan af. Houwen zo!
Ook als je straks de echte cols over moet.
Ondertussen benut ik thuis de gelegenheid om "jouw deuren" te schilderen. En dan zie je dat dit en dat ook wel even een likje kan gebruiken.
Het is nog steeds herfst en het lokt niet erg om in de tuin aan het werk te gaan.
Dus we maken van de nood een deugd.
Blijf genieten, zegt zwager Hans altijd als we op reis zijn.
Heb je Arjan Robbens goal gisteren nog gezien? Geeft het voor jou als Nederlander nog voordelen in het Zuid-Duitse land?
met sportieve groet,
Ad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
