Dag 14

Ja heb je net je hele verhaal getypt,is je i-pad leeg... En heb je weer stroom is het verhaal verdwenen, nah gewoon maar een nieuwe versie.
Dus dag 14. Vanmorgen vroeg opgestaan want er scheen een reep zonlicht in mijn gezicht... zal het dan eindelijk?? Na een mager ontbijt eerst nog wat foto's gemaakt van de ommuurde stad Montagnana. Toch erg indrukwekkend. Ik fiets met blote armen en benen in de zon richting Zuid. Er duiken twee Belgen voor mij op en haal ze spoedig in. Ze blijken ook de Reitsma route naar Rome te fietsen. Na een kwartiertje kletsen zeggen ze, fiets maar door want jij gaat veel te snel.. Pfff t zal wel. Rond 10.00 word ik aangeroepen met ' hey waddengoud' ik kijk en er staan een drietal romegangers aan de kant koffie te drinken. Ik kom er bij staan en en ze vertellen dat ze me gisteren hebben zien zoeken naar een hotel maar te ver weg stonden om te roepen. Ik zeg dat er ook nog twee Belgen aankomen.
Iedereen kent elkaar kennelijk en ook de twee dames en Wil.
We nemen na de koffie afscheid maar hebben eerst afgesproken om op de camping bij Ferrara te gaan kamperen. De zon schijnt nog steeds en wat is dit een andere beleving als het weer goed is! Zo hoort het te zijn!
In de buurt van de camping wijk ik van mijn route af. Het camping bord geeft een richting aan en ik fiets zo'n drie km door. Nog steeds niets en denk ik ben verkeerd gereden en fiets terug.
Plots komt er een mountainbikster aan en die ziet mijn vragende blik. Ze wil me wel naar de camping brengen want ze komt er toch langs. Uiteindelijk fietsen we dezelfde kant op als waar ik vandaan kwam.. Ik had nog verder door moeten rijden dus. Ik zie in de sloot naast mij een gigantische muskusrat. Een stuk verderop glippen twee schildpadden de sloot in! Nooit verwacht dat ze hier zouden leven( de schildpadden dan). Op de camping aangekomen wenst de dame me een goede reis en vervolgt haar weg.
Ik pak voor het eerst in twee weken mijn tent uit en maak het hele kamp klaar. Ik zit op mijn meegenomen stoel in de zon te genieten van een kopje kippenboullion en wat fruit.
Ik hoor het grind wat op het pad ligt knappen en kijk op. Hey nog meer fietsers. Het blijken Mike en zijn vrouw Rita te zijn uit Canada. Ze fietsen 3 maand door Europa en hebben niet echt een route, want zo zeggen ze we zien wel wat het ons brengt. Nou ik vind het een hele uitdaging! Later komt de rest van de groep erbij en het feest is compleet. Tegen het eind van de middag fiets ik een kort stukje en sta voor de poort van Ferrara. Ik fiets een stuk over de vestingswal en duik dan het centrum in. Ik geniet van de stad, maak foto's en eet en drink er gelijk maar even. S'avonds probeer ik zoals eerder genoemd mijn blog te schrijven maar door het stroomgebrek valt het in het water. Ik moet nog even omschakelen van een hotelkamer naar een tentje.
Uiteindelijk is het een heerlijke dag geworden en heb leuke mensen ontmoet.

Ciau