Woensdag en donderdag
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
15 September 2016 | Nieuw Zeeland, Queenstown
We kijken elkaar klaarwakker aan. De wekker geeft 05.30 aan, beetje vroeg nog. Misschien kunnen we nog een uurtje slapen. Om 13.00 schrikken we wakker...huh ? 13.00 ?? Pfaff compleet duf en brak staan we op. Kennelijk zit het nog niet in ons systeem. Na een lekker ontbijtje stappen we in onze huurbak en rijden naar queenstown. Het is 5 minuten rijden. Waarom we dat stukje met de auto gaan? hoor ik mensen denken.. Nou omdat de weg terug minstens 20% omhoog gaat... En onze Nissan Lelijk maar met moeite volgas 40 km per uur haalt. Dusssss daarom
Maar erg mooi!
In town nemen we de Gondola die ons in no time boven op een berg afzet met een verpletterend uitzicht over het meer en queenstown. Dat we dit allemaal mogen zien.. We prijzen ons iedere dag gelukkig.
We kopen een koelkastmagneet voor Liek haar moeder want die spaart ze, en NZ mag natuurlijk niet ontbreken.
Als we weer beneden zijn eten we een beetje en lopen nog wat door de mooie straatjes en door de haven waar de 51 m lange oude stoomboot de TSS Earnslaw uit 1911 aan de kade ligt. Een hoop mensen stappen aan boord voor een rondje over het 75 km lange meer.
Onze dag gaat snel om wat niet zo raar is als je laat wakker word.
De volgende morgen hebben we de wekker gezet. BAM denken we! Vandaag hebben we onze zinnen gezet op een vlucht per vliegtuig over de Alpen naar de Milfort Sound en dan per boot een cruise maken door de fjorden en vervolgens terug vliegen via de gletsjers . Een stuk Noorwegen in NZ zeg maar. Erg spectaculair. Om 09.00 staan we zoals afgesproken voor de toerist information om een weers check te doen. Nou gekke henkie als dit niet door gaat denken we. Het is windstil, de zon schijnt volop en de hemel is strak blauw.
De dame van de toerist info belt met het vliegveld... Ja het vliegtuig gaat.. Yess denken we. Maar de piloot wil niet wachten tot na de cruise,ivm het weer. Daar gaat ons plan!
In de Starbucks ( ja Thomas, wij wel) overdenken we de lichte teleurstelling. We bedenken een ander plan. Een rit langs het meer aanbevolen door de locals naar Glenorchy om vervolgens een kleine wandeling te maken door de bergen. Dit kleine dorp is kennelijk de gate to paradise.nou dat gaan we zien.
De weg langs het meer is schitterend. We stoppen om foto's te maken. We blijven ons maar verwonderen over de natuur.
Als we na een kilometer of 50 in het dorpje staan slubberen we eerst een lekker kopje koffie met chocolat brownie naar binnen.we vragen de bediening waar de dagtochten beginnen en eigenlijk kun je op elk punt wel beginnen zoveel wandelroutes zijn er.
We kiezen een route van 2 uur heen en terug richting een oude mijn.
In het begin is het erg steil en na 15 minuten staan we te hijgen als een oud postpaard. Verderop gaat het wat geleidelijker omhoog en kijken uit over prachtige dalen en bergen met sneeuw.
In totale stilte zonder mensen en verkeer zitten we voor een oude hut in het zonnetje. Hier woonde vroeger de opzichter van deze mijningang. Nou aardig spartaans moet ik zeggen,maar altijd beter dan de mensen die de mijn zelf in moesten.
Ik vind een rechte stok bij de hut en loop even later als de oude tovenaar Gandalf door het landschap van Lord of the Rings. Er zijn op deze plek meerdere opnames geweest en snap waarom.
Als we terug zijn in het dorp lunchen we in het zonnetje op het terras. De trui kan uit en in t shirt genieten we van de lunch.
als we het dorp uit willen rijden komen we een spookrijder tegen... Één? Wel honderd .... Nee hoor wij rijden gelukkig aan de goede linkerkant van de weg maar een stel toeristen is de weg kwijt en komt recht op ons af rijden. De bestuurder schrikt en geeft een ruk aan zijn stuur.. Pfieuw, oppassen dus.
De weg die langs het meer terug gaat slingert mooi en gaat enorm op en neer. De auto heeft af en toe moeite door het gebrek aan pk's. Sommige mensen hebben het plan gevat om hier ca 2 maand te gaan fietsen. Nou als je een jonge adonis bent zou het kunnen maar degene die ik ken is dat zeker niet meer. Een rijpe zestiger zeg maar.
We nemen een lekker bad als we terug zijn en eten een lichte maaltijd.
Morgen gaat de Roadtrip verder naar Wanaka. Vandaar gaan we integenstelling tot ons eerdere plan niet langs de rest van de meren maar langs de westkust met gletsjers en hot springs naar Kaikoura aan de oostkust.
Maar dat duur nog even.
Zinin!
Maar erg mooi!
In town nemen we de Gondola die ons in no time boven op een berg afzet met een verpletterend uitzicht over het meer en queenstown. Dat we dit allemaal mogen zien.. We prijzen ons iedere dag gelukkig.
We kopen een koelkastmagneet voor Liek haar moeder want die spaart ze, en NZ mag natuurlijk niet ontbreken.
Als we weer beneden zijn eten we een beetje en lopen nog wat door de mooie straatjes en door de haven waar de 51 m lange oude stoomboot de TSS Earnslaw uit 1911 aan de kade ligt. Een hoop mensen stappen aan boord voor een rondje over het 75 km lange meer.
Onze dag gaat snel om wat niet zo raar is als je laat wakker word.
De volgende morgen hebben we de wekker gezet. BAM denken we! Vandaag hebben we onze zinnen gezet op een vlucht per vliegtuig over de Alpen naar de Milfort Sound en dan per boot een cruise maken door de fjorden en vervolgens terug vliegen via de gletsjers . Een stuk Noorwegen in NZ zeg maar. Erg spectaculair. Om 09.00 staan we zoals afgesproken voor de toerist information om een weers check te doen. Nou gekke henkie als dit niet door gaat denken we. Het is windstil, de zon schijnt volop en de hemel is strak blauw.
De dame van de toerist info belt met het vliegveld... Ja het vliegtuig gaat.. Yess denken we. Maar de piloot wil niet wachten tot na de cruise,ivm het weer. Daar gaat ons plan!
In de Starbucks ( ja Thomas, wij wel) overdenken we de lichte teleurstelling. We bedenken een ander plan. Een rit langs het meer aanbevolen door de locals naar Glenorchy om vervolgens een kleine wandeling te maken door de bergen. Dit kleine dorp is kennelijk de gate to paradise.nou dat gaan we zien.
De weg langs het meer is schitterend. We stoppen om foto's te maken. We blijven ons maar verwonderen over de natuur.
Als we na een kilometer of 50 in het dorpje staan slubberen we eerst een lekker kopje koffie met chocolat brownie naar binnen.we vragen de bediening waar de dagtochten beginnen en eigenlijk kun je op elk punt wel beginnen zoveel wandelroutes zijn er.
We kiezen een route van 2 uur heen en terug richting een oude mijn.
In het begin is het erg steil en na 15 minuten staan we te hijgen als een oud postpaard. Verderop gaat het wat geleidelijker omhoog en kijken uit over prachtige dalen en bergen met sneeuw.
In totale stilte zonder mensen en verkeer zitten we voor een oude hut in het zonnetje. Hier woonde vroeger de opzichter van deze mijningang. Nou aardig spartaans moet ik zeggen,maar altijd beter dan de mensen die de mijn zelf in moesten.
Ik vind een rechte stok bij de hut en loop even later als de oude tovenaar Gandalf door het landschap van Lord of the Rings. Er zijn op deze plek meerdere opnames geweest en snap waarom.
Als we terug zijn in het dorp lunchen we in het zonnetje op het terras. De trui kan uit en in t shirt genieten we van de lunch.
als we het dorp uit willen rijden komen we een spookrijder tegen... Één? Wel honderd .... Nee hoor wij rijden gelukkig aan de goede linkerkant van de weg maar een stel toeristen is de weg kwijt en komt recht op ons af rijden. De bestuurder schrikt en geeft een ruk aan zijn stuur.. Pfieuw, oppassen dus.
De weg die langs het meer terug gaat slingert mooi en gaat enorm op en neer. De auto heeft af en toe moeite door het gebrek aan pk's. Sommige mensen hebben het plan gevat om hier ca 2 maand te gaan fietsen. Nou als je een jonge adonis bent zou het kunnen maar degene die ik ken is dat zeker niet meer. Een rijpe zestiger zeg maar.
We nemen een lekker bad als we terug zijn en eten een lichte maaltijd.
Morgen gaat de Roadtrip verder naar Wanaka. Vandaar gaan we integenstelling tot ons eerdere plan niet langs de rest van de meren maar langs de westkust met gletsjers en hot springs naar Kaikoura aan de oostkust.
Maar dat duur nog even.
Zinin!
-
15 September 2016 - 12:07
Ineke:
Wat weer een prachtig verslag René ,zo vier je ons een beetje mee in de ze prachtige wereld ,indrukwekkend !!! -
15 September 2016 - 12:13
Bertram:
Man man man wat is het daar mooi.
-
15 September 2016 - 12:20
Ineke :
Voer je ons mee bedoelde ik. -
15 September 2016 - 13:00
Eddy Buisman:
Hoe meer ik lees, hoe overtuigder ik word om daar te gaan fietsen. Gelukkig ben ik die jonge adonis waarover je sprak. Je zult maar een rijpe zestiger zijn, dan zou de moed in je schoenen zinken. Maar ga vooral door met beschrijven en geniet lekker met je Angelique. -
15 September 2016 - 13:38
Lorenzo:
Geweldig mooi!!!!! Ik vind het super leuk om jullie verslagen te lezen! Ik blijf jullie met heel veel plezier volgen. Ciao -
15 September 2016 - 21:20
Janny:
Het is voor mij al even geleden maar na het lezen van jullie verslag voelt het als dat nog maar even geleden is dat ik er zelf rond liep.
Janny -
18 September 2016 - 15:18
Franzie:
Kan niet wachten.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
