Dag 5

Wat doe ja als je wakker word en beseft dat het iets te gezellig was aan de bar gisteravond? Juist een sarixcelletje slikken en gaan!
Wel met regenjas en die bleek later meer dan nodig. Nog steeds fietsend langs de mooie Rijn zet ik koers richting St. Goar. Vernoemd naar de missionaris die de schippers langs de gevaarlijke Loreley loodste(rond 500 ac). Ik heb vandaag niet alleen de stroom tegen maar ook de wind. Samen met de gezellige gevolgen van te lang hangen aan de bar met een maffe Engelse uitbater gaat het maar moeizaam vanochtend, pffff maar had het niet anders gewild!
Op naar Bingen waar de Rijn samenkomt met de Main. Twee kleuren water tot gevolg. Het intussen opgehouden zachtjes te regenen en moet moeite doen om de plassen te ontwijken.
Drijfnat en verkleumd strompel ik de herberg In Die Engel binnen. Na weer een heerlijke schnitzel en veel koffie ben ik weer warm. Terwijl ik na afloop van de maaltijd mijn jas weer aandoe merk ik de enorme plas water wat uit mijn schoenen en kleding is gelopen op. De mooie houten vloer is zeikensnat. Ik mompel sorry tegen de leuke serveerster die het niet erg vind. Terwijl ik weer verder fiets maakt de fiets rare geluiden.... Ik heb geen zin om in de regen af te stappen om te kijken en fiets door. Ergens onderweg op een open stuk zie ik twee gelijken met fiets en bepakking. Ik had ze eerder ook gezien, schuilend onder de bomen. Ik kom al snel dichterbij en merk dat ze (op de pittige heuvel) lopen!!
Dat word nog wat richting de Alpen hahaha de man en vrouw van rond de 55 komen uit Arnhem en hebben 5 weken de tijd... Ik niet dus wens ze succes en knal weer verder. Het landweggetje waar ik op fiets is onderhand een grote lange vijver geworden. 5 centimeter water is vrij normaal en waar ik eerder om de plassen heen reed, cross in er nu rechtdoor heen, nat ben ik toch al. Doordat de boeren ook gebruik maken van dit soort weggetjes krijg je de enorme hoeveelheid modder cadeau.
Ik ben toch maar even gestopt om het rare geluid te checken. Wat blijkt, er is een halve schakel geknapt van de ketting. Met nog maar een bevestiging aan een zijde besluit ik door te fietsen. Knapt die dan knapt die. Ik ben toch niet bij machte om het te repareren met die verkleumde vingers.
In het volgende dorp vraag ik naar een fietsenmaker en warempel er blijkt er een te zijn. Alles tassen moeten van de fiets die vervolgens op de kop middenin de winkel al druppend word gemaakt. Op mijn vraag wat het kost zegt de man ... Nichts!
Ok, snel weg voor hij zich bedenkt. Uiteindelijk na een moeizame dag en 125 km kom ik in Worms uit en word verwezen naar de plaatselijke herberg. Veel stelt het niet voor maar neem genoegen met alles. Ik heb lang gedoucht om weer warm te worden en heb de kachel vet hoog om de kleding te drogen voor morgen. Ik hoop dan op beter weer.