Dag 1,2 en 3

De reis,


Zaterdagmiddag 16.00 stappen we in de auto samen met Thomas,Esme, Vera, Frans, en mijn ouders.
We nemen de trein van 16.53 uit Groningen. We zijn mooi op tijd. Uitgebreid nemen we afscheid en het is een heel raar moment. We gaan wel vaker op vakantie maar dit is een speciale. Toch met een brok in de keel stappen we op de trein. Het gaat beginnen. De reis waar ik mijn hele leven naar heb uitgekeken staat op het punt van beginnen. Als de trein begint te rollen zwaaien de achterblijvers ons uit. Het is een moeilijk moment en er biggelt een traan over mijn wang.
Ik kijk Liek aan en ze heeft hetzelfde gevoel.
Als we op Schiphol aankomen checken we in en daar ontstaat het eerste probleem
Door een wijziging van de maatschappij is een ticket wel aangepast en de andere niet.
Door de wijziging blijven we 8.5 uur in Sydney ipv 3.5 uur. Vanaf 8 uur verblijf heb je een visum nodig in Australië ... Pfffff
De maatschappij regelt dit echter en wil graag 70 euro zien! Hier ga ik echter niet mee akkoord en na gemorrel betalen zij de kosten.
TSALEN....!! Hoor ik in gedachten een bekende bedumer coach roepen.
Als alles geregeld is en de koffers op de bagageband liggen gaan we eerst even wat drinken.
Als we later naar de gate lopen en het vliegtuig zien waar we mee vliegen valt onze mond open. Allemachtig wat een beest. De Airbus A380 is een joekel.
Op volgorde mogen we naar binnen. Eerst de businessklass en dan mogen de plebs .
Zoals jullie begrijpen gaan wij als laatst..
Onderweg naar Dubai krijgen we van alles aangeboden en zonder vertraging landen we na 6 uur 40 min op Dubai AirPort.
Wat een mega druk vliegveld. Wat opvalt is de grote aantallen Pakistanen of Indiërs
Allemaal lopen ze met tassen vol dutyfree artikelen.
We drinken een koffie bij Starbucks en slaan het eens gade.
Gelukkig mogen we snel hier weer weg want dit vinden we beiden niet leuk.
We boarden zonder gedoe voor de vlucht naar Sydney en stappen weer in een A380 voor een vlucht van 13 uur 50 min. Dit is een lange vlucht en we slapen de nacht eigenlijk niet. Ik stap best wel fit uit maar Liek heeft wat meer problemen, vooral met haar maag en darmen. Die doen pijn van het vele zitten en protesteren erg.
De douane is een crime! Lange rijden en veel huilende kinderen. Vooral de kinderen van het stel voor ons in de rij. Door een gebrek aan opvoeding krijgen ze kids niet rustig en ze rennen treiteren huilen en vooral irriteren ze de hele rij wachtenden.
Na de douane waar we het moeilijk bestreden visum niet eens hebben hoeven laten zien ploffen we in een barretje neer voor een glaasje wijn
Het is begin middag maar voor ons gevoel was het 17.00 uur! Als er maar een vijf in zit zeg maar.
Voor de laatste vlucht met een andere maatschappij, ( jetstar) vliegen we 2.5 uur met een kleiner toestel naar queenstown.
Daar aangekomen op de kleine luchthaven mogen we als eerste van boord en lopen voor de rest aan naar de douane.
Die wil graag in onze koffers kijken wat er allemaal in zit. Ik had aangegeven dat er wat kook/ kampeeruitrusting en wandelschoenen inzaten en die willen ze natuurlijk even zien.
Ze bedankten ons dat alles er zo keurig uitzag en mogen door.
Buiten wacht een verrassing. De terminal is helemaal verlicht met kerst/ winterverlichting. Leuk!
Het autoverhuurbedrijf heeft zijn deuren al gesloten en we moeten met een taxi naar de airb&b. Hmmm oké ...ook die blijkt niet thuis te zijn.. Dit gaat lekker. We wachten een half uur maar hakken de knoop door. De temperatuur is rond de 3 graden en we koelen af.
We bellen een hotel en die stuurt en taxi om ons op te pikken. Yes! Eindelijk op een kamer met een bed!!
Uit de bar regelen we wat broodjes met smeersel en een flesje plaatselijke wijn.
Nou dat gleed gemakkelijk naar binnen mag ik wel zeggen.
Slapen denken we in koor en op het moment dat ik met mijn linkerbeen in bed stap slaapt mijn rechter al.
We worden wakker van de wekker en we slaan samen de gordijnen open. Nu het licht is zien we de machtige besneeuwde bergen met de geweldige naam ' The Remarkables' en lake wakatipu.
We zoeken contact met onze air b&b verhuurder en door een misverstand liep het wat anders.
We kunnen nu wel naar de plek waar we in de eerste instantie drie nachten hebben geboekt. We huppen weer in een taxi naar de luchthaven waar onze huurauto al een dag klaarstaat. Na uitleg en proef passen met de koffers gaan we akkoord met de prachtige Nissan Lelijk.... Hahahah het is dat we niet toe zijn aan een nieuwe auto maar anders wist ik het wel .
Het is een automaat, maar dat zijn we wel gewend. Waar we niet aan gewend zijn is een automaat met drie pedalen.... Links waar niets hoort te zitten zit een vrij fors pedaal voor de hand/ voetrem. Tot zover gaat het goed.
Het lege dashboard voor Liek haar neus komt haar vreemd voor als ze instapt. Ja hier moet je links rijden. We nemen de tijd om de auto goed te leren kennen en maken de eerste meters over de parkeerplaats. Gelukkig nog even eenrichtingsverkeer, maar snel moeten we op de normale weg links rijden.... Na een kilometer krijgen we gelijk een rotonde en het blijft raar! We hebben het adres ingetoetst op de navi maar moet mijn focus even op het rijden hebben. Liek houd de navi bij die Engels spreekt natuurlijk en zegt me waar ik links en rechts moet.
Terug bij de airb&b pakken we uit en we hebben een heel huis voor ons zelf. We kijken uit over het prachtige meer met de besneeuwde bergen er achter.
Onvoorstelbaar stamelen we.... Zo mooi !!
We zullen zo even boodschappen doen voor ontbijt en zo en sluit voor nu even af.
Het begin heeft wat hindernissen gekend maar die zijn allemaal opgelost.
Het moet toch ook een beetje een avontuur zijn of niet.....