Dag 4 Hooverdam- Kingman 125 km - Reisverslag uit Kingman, Verenigde Staten van René Molen - WaarBenJij.nu Dag 4 Hooverdam- Kingman 125 km - Reisverslag uit Kingman, Verenigde Staten van René Molen - WaarBenJij.nu

Dag 4 Hooverdam- Kingman 125 km

Door: René

Blijf op de hoogte en volg René

26 September 2017 | Verenigde Staten, Kingman

Dag 4 Hooverdam-Kingman 125 km
Tja daar lig je dan in je tent klaarwakker te liggen om 04.00 in de ochtend.
Kwestie van te vroeg op bed, buren en rare vogels die lawaai maken, en Eddy natuurlijk.
Ik kon me inhouden tot 05.00, had ondertussen nog een boodschappenlijstje gemaakt.
Heel zachtjes begon ik in te pakken, maar de stem van Eddy schalde al over de campground... hè ben je ook al wakker?
Je bent toch een uurtje bezig om de hele handel weer geordend in de tassen te proppen.
Ontbijt doen we onderweg niet ver van de camping. We beginnen met ochtend gymnastiek door de helling van 9% op te harken... de spieren zijn nog niet warm.
Na een heel vet ontbijt met vieze koffie( dat kunnen Amerikanen toch niet) vertrekken we voor onze lange etappe naar Kingman. Op de kaart een lange rechte Amerikaanse weg en dat was het ook.
Na een km of 30 hield de vluchtstrook( shoulder) er mee op en moesten we over het randje van de tweebaans weg de rest vervolgen. Af en toe een toeterende vrachtwagenchauffeur die vond dat de weg meer voor hun was dan voor een fietser. Af en toe met samengetrokken billen fietsen we het klere eind verder. Na de middag word het echter flink rustiger en kunnen we zelfs fietsend een slok uit de bidon drinken. Eerder moesten we er voor stoppen omdat fietsend drinken niet vertrouwd was.
De zon brand fel en het is 30 graden. Met aan de ene kant de Mojave woestijn en de andere kant de bergen trappen we door een prachtig landschap.
Mr White van Breaking Bad had hier zijn standplaats kunnen hebben, vanwege de motorhomes in de woestijn.
Rare plek om te wonen.
Af en toe stoppen we voor een glaasje cola en wat te bikken. De eerste stop bleek een schietbaan te zijn voor machinegeweren. Hier loopt een dronken sjap rond die naar onze mening niet echt geschikt is voor het lossen van enig schot... het is 10.45!
Ondertussen fietsen we redelijk snel naar ons eindpunt Kingman. De teller staat soms op 40 km per uur. Eddy geeft net toe dat als ie een geweer had gehad en kon richten, ik er niet meer was geweest.
De camping in Kingman is een RV park en je raad het al... ' we don't do tents....
De eerstvolgende camping waar eventueel een tent mag staan, blijkt nog een aantal km van de route te liggen,
Dat vinden we te ver en pakken het eerste de beste motel. Dankzij Eddy zijn memorabele leeftijd krijgen we de kamer met senior discount hahaha. We drinken een koude Budweiser in het naast gelegen restaurant. Vanuit de bodem van het halve liters glas komt om de paar seconden wat ijs los wat het biertje bijzonder koud en lekker maakt. We besluiten hier ons diner ook maar te nuttigen want lekker dichtbij.
Onze was is in tussentijd klaar even in de droger geweest.
Morgen fris op de fiets... dat is niet verkeerd na zo' n dag.

  • 26 September 2017 - 11:08

    Frans:

    Noice! Ben benieuwd hoe je over amerikanen denkt onderhand en later.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Kingman

Rondje Las Vegas

Dag 1 Amsterdam-Las Vegas
De start van een fietstocht van 4 weken rond de Grand Canyon en Monument Valley USA

Na een korte nacht staan we te wachten op fietsmaatje Eddy en zijn vrouw Toos, buiten is het nog donker...het is 05.30
Keurig op tijd staan ze voor de deur en leggen we mijn fiets achter in de auto bovenop die van van Eddy.
Op Schiphol vergeet ik bijna mijn telefoon die op de stoel in de auto ligt.
Dan begint de hilariteit.... ons bagagewagentje met daarop twee dozen met een fiets er in past natuurlijk niet door een deur...of lift....of roltrap. Telkens de dozen er af en weer op, maar het lukt! Bij de liften zijn we Toos en Liek kwijt. Alles wat er uit komt, maar geen Liek en Toos. Het begint goed.
Na een ( grote)kop koffie die Liek overigens niet lekker vond vanwege het feit dat ze er per ongeluk zout ipv suiker in had gedaan gaan we richting de gate.
Hier nemen we afscheid van de dames en realiseren ons opeens dat we te veel tijd hebben gebruikt met koffie drinken.
Eddy is aardig nerveus en kakelt... oei oei oei ... we zijn te laat.... het vliegtuig vertrekt zo.
Na wat voorgedrongen te hebben bij de pas controle haasten we ons verder.
Ergens halverwege worden we opgewacht door het grondpersoneel die ons heeft ingecheckt. Mr Buisman...and mr van der Molen..? Yep thats us...
you have to RUN! We hebben nog een paar minuten en ze willen onze bagage al uit het vliegtuig halen.
We zetten het op een rennen en iedereen staat op ons te wachten. Pffff wat een stress.
Eddy raast maar door over hoe hij normaliter altijd op tijd is.... dat hij net iets eerder dan ik bij de gate was.... en dat hij zo'n goede hardloper was. Dat het nog wat gaat worden met ons, 4 weken samen. We komen puffend het vliegtuig in en in no time vertrekken we , goh das snel hahaha
De vlucht naar Dallas duurt 11 uur en dan nog 3 uur door naar Las Vegas.
Het is een lange dag die 9 uur langer duurt door het tijdsverschil.

Recente Reisverslagen:

21 Oktober 2017

Review

21 Oktober 2017

Dag 27

18 Oktober 2017

Dag 26

17 Oktober 2017

Dag 25 littlefield-Las Vegas 148 km

16 Oktober 2017

Dag 24
René

Actief sinds 24 Maart 2013
Verslag gelezen: 319
Totaal aantal bezoekers 56078

Voorgaande reizen:

06 Februari 2022 - 27 Februari 2022

Andalusië

22 September 2017 - 20 Oktober 2017

Rondje Las Vegas

10 September 2016 - 12 Oktober 2016

New Zealand Roadtrip

17 Juli 2016 - 26 Juli 2016

Parijs 2016. Van lichtstad naar lichtstad

19 Mei 2013 - 09 Juni 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: