Dag 11 Kayenta-Monument-Valley 53 km
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
03 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Kayenta
Dag 11 Kayenta- monument Valley 53 km
Na heerlijk te hebben geslapen in ons motel schuiven we aan bij het ontbijtbuffet.
Alles is aanwezig! Hier staat de tv aan en we zien de beelden van wat die mafkees in Las Vegas heeft aangericht. En dan zelfmoord plegen...
Eddy moet zalf kopen voor zijn onderliep want die is behoorlijk verbrand geweest en de blaren zitten er op. Toos ziet ie pas over een paar week dus dan moet het weer klaar zijn. Sticky Eddy word het dus...
Een potje Indiaans wondermiddel met pepermunt smaak voor iets te veel dollars moet verlichting brengen, we wachten af.
Als we de weg opdraaien merken we gelijk de snijdende wind op en de jassen moeten aan. Waar we het eerder in de rug hadden hebben we nu wind van voor, en niet zo'n klein beetje ook.
Ik neem na drie km de kop over om de rest van de dag Eddy uit de wind te houden.
Monument Valley doemt op en het is indrukwekkend!!
Als we moeten betalen om een nationaal park binnen te komen krijgen we het bijna aan de stok met een stugge redelijk domme indiaan die denkt dat we de auto op de camping hebben gestalt om vervolgens met volgepakte fietsen goedkoper het park binnen te kunnen komen.... WAT...? Nee natuurlijk niet idioot.
Onze tent en alles zit in de tassen! Ooooohhhw nou dan mag je de helft betalen.
Oef ....
we lunchen in het visitorscenter, Navajo Taco's met alles erop en eraan en uitzicht op de rotsformaties .Doe maar een grote want we hebben honger. Nog niet gewend aan de Amerikaanse maaltijden komt er iets aan wat rondom het bord overhangt en zeker weer 5 cm hoog is.... we bestellen er een alcoholvrije bier bij want nog steeds in het reservaat.
We krijgen de maaltijd beiden net niet op.
De weg terug naar de camping is weer tegen de wind in en alsof iemand 1.5 liter melkzuur in ieder been gooit, komen we amper vooruit.
De camping blijkt erg mooi gelegen en van alle gemakken voorzien. Zelfs vanaf onze plek hebben we zicht op de Valley.
Vanavond eten we nog een uitsmijtertje als diner hebben zelfs een toetje gescoord.
Campinglife zeg maar...
Met de ondergaande zon op de prachtige rode rotsen rondom ons is er weer een dag van dit avontuur voorbij. Het waait nog steeds en dat is maar goed ook, want de bonen uit de Navajo-Taco doen hun werk wel.....
Wat zal morgen ons brengen.
Na heerlijk te hebben geslapen in ons motel schuiven we aan bij het ontbijtbuffet.
Alles is aanwezig! Hier staat de tv aan en we zien de beelden van wat die mafkees in Las Vegas heeft aangericht. En dan zelfmoord plegen...
Eddy moet zalf kopen voor zijn onderliep want die is behoorlijk verbrand geweest en de blaren zitten er op. Toos ziet ie pas over een paar week dus dan moet het weer klaar zijn. Sticky Eddy word het dus...
Een potje Indiaans wondermiddel met pepermunt smaak voor iets te veel dollars moet verlichting brengen, we wachten af.
Als we de weg opdraaien merken we gelijk de snijdende wind op en de jassen moeten aan. Waar we het eerder in de rug hadden hebben we nu wind van voor, en niet zo'n klein beetje ook.
Ik neem na drie km de kop over om de rest van de dag Eddy uit de wind te houden.
Monument Valley doemt op en het is indrukwekkend!!
Als we moeten betalen om een nationaal park binnen te komen krijgen we het bijna aan de stok met een stugge redelijk domme indiaan die denkt dat we de auto op de camping hebben gestalt om vervolgens met volgepakte fietsen goedkoper het park binnen te kunnen komen.... WAT...? Nee natuurlijk niet idioot.
Onze tent en alles zit in de tassen! Ooooohhhw nou dan mag je de helft betalen.
Oef ....
we lunchen in het visitorscenter, Navajo Taco's met alles erop en eraan en uitzicht op de rotsformaties .Doe maar een grote want we hebben honger. Nog niet gewend aan de Amerikaanse maaltijden komt er iets aan wat rondom het bord overhangt en zeker weer 5 cm hoog is.... we bestellen er een alcoholvrije bier bij want nog steeds in het reservaat.
We krijgen de maaltijd beiden net niet op.
De weg terug naar de camping is weer tegen de wind in en alsof iemand 1.5 liter melkzuur in ieder been gooit, komen we amper vooruit.
De camping blijkt erg mooi gelegen en van alle gemakken voorzien. Zelfs vanaf onze plek hebben we zicht op de Valley.
Vanavond eten we nog een uitsmijtertje als diner hebben zelfs een toetje gescoord.
Campinglife zeg maar...
Met de ondergaande zon op de prachtige rode rotsen rondom ons is er weer een dag van dit avontuur voorbij. Het waait nog steeds en dat is maar goed ook, want de bonen uit de Navajo-Taco doen hun werk wel.....
Wat zal morgen ons brengen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
