Dag 13 Bluff- Monticello 89 km - Reisverslag uit Monticello, Verenigde Staten van René Molen - WaarBenJij.nu Dag 13 Bluff- Monticello 89 km - Reisverslag uit Monticello, Verenigde Staten van René Molen - WaarBenJij.nu

Dag 13 Bluff- Monticello 89 km

Door: René

Blijf op de hoogte en volg René

05 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Monticello

Dag 13 Bluff- Monticello 89 km

Ik heb geen zin... het is 06.00 en wil blijven liggen... minstens een uurtje of zo.
Dan is het licht en ietsje warmer.
Maar Eddy is al bezig en tja dan moet ik ook wel. Er ligt een redelijk zware etappe voor de boeg. Niet qua afstand maar wel qua hoogtemeters. Alles omhoog!
Onderweg gestopt in Blanding voor een tweede ontbijt. Daar voldeed de Subway meer dan goed aan en met een gigantisch brood met ei spek salade koffie en jus waren we weer klaar voor het tweede deel.
Eerst nog even wat gas scoren bij de naast gelegen bouwmarkt. Buiten zie ik aan de overkant een antiekshop en moet ff naar binnen... wie weet. Het blijkt een soort Opmaat winkel te zijn zoals we die in Bedum kennen. Niks mis mee maar weinig antiek.
De man in zijn elektrische rolstoel die net naar binnen wil gaat bijna als een wonder weer lopen als hij hoort van waar naar waar wij fietsen. Lachen met die gast!
Het tweede deel van de route volgt door wat meer bebost gebied en er word herhaaldelijk gewaarschuwd voor overstekend wild. Niet geheel onterecht want de herten liggen aangereden langs de kant van de weg.
Eddy praat onderhand niet meer met mij onderweg want hij heeft geen adem meer over door de vele lange hellingen die hij op...harkt. Wilde dat er een ander woord voor was maar... nee. En af en toe nog een woord wat ik niet durf te herhalen.
Het blijft maar omhoog gaan kilometers achter elkaar 4,5,6 procent en als je denkt naar beneden te gaan is het toch nog vals plat omhoog.
Op de camping aangekomen hebben we voor de tweede dag op rij een plekje met schaduw en.... gras. Wat is dat toch lekker! We doen boodschappen bij de plaatselijke super.
Lekker wat verse dingen kopen en vooral fruit. Natuurlijk ook een koud plopje in de vorm van een Budweiser.
Het word een vast ritueel zo... fietsen, boodschappen doen, koken, afwassen, koffie zetten, stukje schrijven. Het blijft een prachtige tocht en de komende dagen schijnt het weer bijzonder mooi te worden.
Trusten.

Terwijl ik afsluit komt er net een kudde wilde herten aangelopen... ca.22 stuks.. ik zeg steek de BBQ maar aan.

  • 05 Oktober 2017 - 07:40

    Boer Hans:

    Man wat vroeg op elke keer, pet af.
    Ochtendstond heeft ook daar waarschijnlijk goud in de mond maar toch..
    Heb je geen Nescafé bij je? Dat bruine bocht wat ze daar serveren als koffie is ook in mijn herinnering geen feest.

    Dat wordt nog flink aftrainen thuis, jullie gaan van Schiphol op de fiets I presume, ik ken een dame die daar haar hand niet voor zou omdraaien.

  • 08 Oktober 2017 - 21:11

    Rick:

    Niet iedereen heeft zo'n zomertrainingskamp achter de rug, als jij, René. Hoogtestage monte Amiata met personal trainers werpt zijn vruchten af ;-)?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Monticello

Rondje Las Vegas

Dag 1 Amsterdam-Las Vegas
De start van een fietstocht van 4 weken rond de Grand Canyon en Monument Valley USA

Na een korte nacht staan we te wachten op fietsmaatje Eddy en zijn vrouw Toos, buiten is het nog donker...het is 05.30
Keurig op tijd staan ze voor de deur en leggen we mijn fiets achter in de auto bovenop die van van Eddy.
Op Schiphol vergeet ik bijna mijn telefoon die op de stoel in de auto ligt.
Dan begint de hilariteit.... ons bagagewagentje met daarop twee dozen met een fiets er in past natuurlijk niet door een deur...of lift....of roltrap. Telkens de dozen er af en weer op, maar het lukt! Bij de liften zijn we Toos en Liek kwijt. Alles wat er uit komt, maar geen Liek en Toos. Het begint goed.
Na een ( grote)kop koffie die Liek overigens niet lekker vond vanwege het feit dat ze er per ongeluk zout ipv suiker in had gedaan gaan we richting de gate.
Hier nemen we afscheid van de dames en realiseren ons opeens dat we te veel tijd hebben gebruikt met koffie drinken.
Eddy is aardig nerveus en kakelt... oei oei oei ... we zijn te laat.... het vliegtuig vertrekt zo.
Na wat voorgedrongen te hebben bij de pas controle haasten we ons verder.
Ergens halverwege worden we opgewacht door het grondpersoneel die ons heeft ingecheckt. Mr Buisman...and mr van der Molen..? Yep thats us...
you have to RUN! We hebben nog een paar minuten en ze willen onze bagage al uit het vliegtuig halen.
We zetten het op een rennen en iedereen staat op ons te wachten. Pffff wat een stress.
Eddy raast maar door over hoe hij normaliter altijd op tijd is.... dat hij net iets eerder dan ik bij de gate was.... en dat hij zo'n goede hardloper was. Dat het nog wat gaat worden met ons, 4 weken samen. We komen puffend het vliegtuig in en in no time vertrekken we , goh das snel hahaha
De vlucht naar Dallas duurt 11 uur en dan nog 3 uur door naar Las Vegas.
Het is een lange dag die 9 uur langer duurt door het tijdsverschil.

Recente Reisverslagen:

21 Oktober 2017

Review

21 Oktober 2017

Dag 27

18 Oktober 2017

Dag 26

17 Oktober 2017

Dag 25 littlefield-Las Vegas 148 km

16 Oktober 2017

Dag 24
René

Actief sinds 24 Maart 2013
Verslag gelezen: 399
Totaal aantal bezoekers 54023

Voorgaande reizen:

06 Februari 2022 - 27 Februari 2022

Andalusië

22 September 2017 - 20 Oktober 2017

Rondje Las Vegas

10 September 2016 - 12 Oktober 2016

New Zealand Roadtrip

17 Juli 2016 - 26 Juli 2016

Parijs 2016. Van lichtstad naar lichtstad

19 Mei 2013 - 09 Juni 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: