Dag 18

Dag 18 Hanksville- Cedar Mesa campground 78 km.

We gaan ontbijten in het restaurant naast de camping.
Heupwiegend komt ze op ons af.... hi kids... ik ben uw serveerster voor vandaag. We kijken elkaar aan, okeeyyyy hebben wij geluk. Ze schenkt de koffie in en neemt de bestelling op. Ze lacht haar tanden bloot en ik denk..... die zijn niet echt! waar hebben ze die opgegraven! Ze staat zo krom als een paastak...Ik schat haar tussen 90 en schijndood....ze flaneert nog minstens 4 keer langs om meer koffie in te schenken maar we passen.
Via de lokale buurtsuper ietwat van boodschappen ingeslagen want waar we naar toe fietsen is verder niks... het ligt midden in de natuur en heeft geen water, stroom of andere faciliteiten, en er zijn maar 5 plekken. Die kun je niet reserveren dus vol is vol!
Op goed geluk dan maar.
Waar gisteren de weg en omgeving helemaal ruk was, maakte vandaag meeeer dan goed! Zo ontzettend mooi dat we bijna niet vooruit kwamen door het fotograferen.
Rond 10.00 reden we langs een motel en dat was het enige waar we eventueel wat konden krijgen. Stoppen dus! Eddy was vergeten zijn bidons te vullen en moest dus sowieso iets regelen. Ook voor onderweg, vanavond, morgenvroeg en morgen overdag want de komende tijd is het alleen maar natuur.
De dame die ons hielp bij het hotel had ook nog koffie! Gelukkig konden we binnen zitten en maakten er dankbaar gebruik van. Ze vulde Eddy zijn drie bidons en wilde geen geld voor het gebodene. We gaven toch een paar dollar en die zou ze in de pot voor het personeel doen.
Al fietsend en fotograferend reden we bijna verkeerd... we moesten van het asfalt af en linksaf het karrepad op. Eddy morrelde wat...!Wat volgde was een prachtig landschap zonder iemand in de buurt, laat staan verkeer! Heerlijk, hier word ik blij van.
Na een tijd hield het op en mochten we via asfalt verder over een zeer rustige weg. Met uitzicht over een prachtige vallei zetten we koffie en lunchen met meegebrachte spullen.
Als het asfalt niet veel later weer ophoud fietsen we Capitool Reef national park binnen.
Uitkijkend dat we niet onderuit gaan, fietsen over een zandpad met af en toe mul zand.
Ik zie een slang op de weg liggen en stop.... dood...! Hmmmm, ik pols de afmeting en kom tot de conclusie dat het beest niet genoeg vel heeft voor een kwart laars voor Liek en laat hem maar liggen.
Aangekomen bij de plek waar we willen overnachten blijken alle plekken bezet. Allemaal met de auto op tijd gekomen. We polsen iemand en die zegt dat je kans hebt weggestuurd te worden door de ranger. Nou dat zullen we wel zien en zetten onze tenten in het zicht op een vlak stukje op. Later hoort Eddy van een Canadees echtpaar wat hier vaker komt dat ze nog nooit een ranger hebben gezien, laat staan dat ze twee fietsers 75 km doorsturen naar het eerstvolgende dorp. Het is net als gisteren ijzig koud. Er blijkt een wind te waaien uit Alaska en dat voelen we. We fietsen met de regenjas aan want die is winddicht. Naast de tent zitten we wel in de zon maar we worden amper warm. Eten doen we uit de meegebrachte gevriesdroogde expeditie zak samen met wat noedels.
Het is nu 18.30 en lig nu in de slaapzak. De zon is weg en het is nog licht. Hier is het tenminste warm.
Ik hoop vannacht op een enorme sterrenhemel want hier is totaal geen lichtvervuiling. Ook de maan die de afgelopen dagen scheen heb ik nog niet gezien. Dit is een van de dingen waar ik naar uitkeek deze reis. Met mijn tent aan de rand het ravijn en zicht op Capitool Reef ga ik de nacht in.
Morgen naar Boulder waar geen camping is.... maar wel een van de beste restaurants van Amerika. Zal wel geen hamburger worden.