Dag 24
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
16 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Littlefield
Dag 24 springdale- Beaver Dam 120 km
Buzzing .. het kon hier wel een werkwoord zijn. Het ontbijtbuffet is vol. We krijgen een Buzzer mee, en als er een tafel vrij is zegt de serveerster zeurderig gaat je buzzer.
We wachten slechts een minuut of 10 en hup we hebben een tafel. Pancakes, bacon en eggs. De koffie die we erbij bestellen komt in een soort inheemse grot op tafel. Het lepeltje voor wie suiker of melk wil, zit er al in en misstaat niet naast een groot bord soep... de jus ( lekker) zit in een soort bierpul...maar goed alles smaakt op de koffie na.
Vol goed moed op pad voor de verwachte 132 km. Het is beduidend minder koud en kunnen al snel in truitje of t-shirt fietsen.
Plots komt er een kink in de kabel.... de oprit die we moeten hebben om op de interstate te komen richting Las Vegas is afgesloten. We worden omgeleid via een andere weg en zie op de Garmin dat het compleet de andere kant op gaat. Wel zuid maar ja... hoeveel km moeten we om? En we zijn op de fiets. We besluiten maar door te gaan en rijden verder op de interstate 15 als we verder fietsen probeer ik al rijdend de route te vinden en heeel ver uitgezoomd blijkt dat we die later weer kunnen oppakken. Ik ben weer gerust al is het alternatief, veel snelweg niet leuk.
Het grote voordeel is dat we zo'n 10 km minder hoeven en de weg aanmerkelijk vlakker verloopt dan het origineel.
Als we door de ' gorges' moeten word de weg gevaarlijk smal en hier verlies ik een van mijn heiligste dingen nl. mijn pet tegen de zon. We rijden net een brug over en de shoulder word teruggebracht naar plm een halve meter. Naast mij halen vrachtwagens mij in en door de Crosswinds op de brug in combi met langsrazende trucks vliegt mijn pet zo van mijn hoofd. Ik voel hem gaan maar kan het stuur niet loslaten ivm de stabiliteit
$¥#£*#+¥£$ denk ik... te gevaarlijk om te stoppen fiets ik door.
Morgen maar een nieuwe scoren, want het is weer boven de 30 graden overdag.
Het hotel dat we geboekt hebben ivm de te verwachte lange etappe en late aankomst is tevens een golfresort. Tevens restaurant en bar.... haaaaa inderdaad een koud pilsje bij aankomst is zooooo lekker.
We fietsen bijna door de gang naar de kamer en nemen een uitgebreide douche, althans ik. Eddy vraagt zich af of er nog water over is en ik meld dat het warme op is.
We eten aan de bar een hamburger met french fries... tja niet veel keus hier
We hebben wel weer een uur gewonnen want we zijn weer door een tijdzone gefietst.
Lokale tijd 16.00 eten we ons maal.
Na afloop lopen we even wat rond en de eigenaar gebaart dat maar even zijn loods in moeten lopen om te kijken naar zijn verzameling oude auto's en heeeel veeeeel golfkarretjes. Leuk !!
We nemen nog een biertje mee naar de kamer en schrijven beiden ons blog.
Morgen? Morgen weer een nieuw avontuur, maar zonder het gedoe van een tent ed. opruimen. HEERLIJK!
Buzzing .. het kon hier wel een werkwoord zijn. Het ontbijtbuffet is vol. We krijgen een Buzzer mee, en als er een tafel vrij is zegt de serveerster zeurderig gaat je buzzer.
We wachten slechts een minuut of 10 en hup we hebben een tafel. Pancakes, bacon en eggs. De koffie die we erbij bestellen komt in een soort inheemse grot op tafel. Het lepeltje voor wie suiker of melk wil, zit er al in en misstaat niet naast een groot bord soep... de jus ( lekker) zit in een soort bierpul...maar goed alles smaakt op de koffie na.
Vol goed moed op pad voor de verwachte 132 km. Het is beduidend minder koud en kunnen al snel in truitje of t-shirt fietsen.
Plots komt er een kink in de kabel.... de oprit die we moeten hebben om op de interstate te komen richting Las Vegas is afgesloten. We worden omgeleid via een andere weg en zie op de Garmin dat het compleet de andere kant op gaat. Wel zuid maar ja... hoeveel km moeten we om? En we zijn op de fiets. We besluiten maar door te gaan en rijden verder op de interstate 15 als we verder fietsen probeer ik al rijdend de route te vinden en heeel ver uitgezoomd blijkt dat we die later weer kunnen oppakken. Ik ben weer gerust al is het alternatief, veel snelweg niet leuk.
Het grote voordeel is dat we zo'n 10 km minder hoeven en de weg aanmerkelijk vlakker verloopt dan het origineel.
Als we door de ' gorges' moeten word de weg gevaarlijk smal en hier verlies ik een van mijn heiligste dingen nl. mijn pet tegen de zon. We rijden net een brug over en de shoulder word teruggebracht naar plm een halve meter. Naast mij halen vrachtwagens mij in en door de Crosswinds op de brug in combi met langsrazende trucks vliegt mijn pet zo van mijn hoofd. Ik voel hem gaan maar kan het stuur niet loslaten ivm de stabiliteit
$¥#£*#+¥£$ denk ik... te gevaarlijk om te stoppen fiets ik door.
Morgen maar een nieuwe scoren, want het is weer boven de 30 graden overdag.
Het hotel dat we geboekt hebben ivm de te verwachte lange etappe en late aankomst is tevens een golfresort. Tevens restaurant en bar.... haaaaa inderdaad een koud pilsje bij aankomst is zooooo lekker.
We fietsen bijna door de gang naar de kamer en nemen een uitgebreide douche, althans ik. Eddy vraagt zich af of er nog water over is en ik meld dat het warme op is.
We eten aan de bar een hamburger met french fries... tja niet veel keus hier
We hebben wel weer een uur gewonnen want we zijn weer door een tijdzone gefietst.
Lokale tijd 16.00 eten we ons maal.
Na afloop lopen we even wat rond en de eigenaar gebaart dat maar even zijn loods in moeten lopen om te kijken naar zijn verzameling oude auto's en heeeel veeeeel golfkarretjes. Leuk !!
We nemen nog een biertje mee naar de kamer en schrijven beiden ons blog.
Morgen? Morgen weer een nieuw avontuur, maar zonder het gedoe van een tent ed. opruimen. HEERLIJK!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
