Dag 11

Dag 11
Hanmer springs / Kaikoura

We gaan zonder te ontbijten de deur uit. De rit duurt maar 1.5 tot 2 uur naar Kaikoura. Hier zullen we twee nachten doorbrengen.
De weg er naar toe vraagt meer dan gebruikelijk enorme concentratie. Op en neer, en slingeren als een dolle.
Zelfs mijn nek gaat zeer doen. Maar ook weer mooi. We zien landschappen, waar je met een beetje verbeelding Orks, elfen, hobbits, en dwergen ziet rennen.
Hier zijn 6 films opgenomen en we snappen waarom.
We lunchen na aankomst in een leuk barretje en checken niet veel later in in ons motel.
Ook hier beschikken we over een keukentje waar we later een lekkere pasta bereiden.
We trekken de wandelschoenen weer aan en willen de Coast track lopen van ca drie uur.
De rugzak gaat weer op en de flessen water steken we aan de beide zijkanten in.
De warme kleding is aan want het is fris! Wat we aan de westkust hadden verwacht hebben we nu aan de oostkust. Vandaag is de Pacific Ocean kouder dan de Tasman Sea.
Op de punt van de kust schijnt een zeehonden colonne te liggen... Onwerkelijk voor ons maar we zullen het zien.
Halverwege zie ik twee mensen de berm fotograferen. Nah oké een toerist die een palmachtige plant op de foto zet. Als we dichterbij komen zien wij ook de twee bont zeehonden liggen in de berm... Kennelijk met vloed op de kant gekropen, maar nu is het eb. Ze liggen wat loom aan de kant. Gebeurt dit echt?
We lopen verder en zien links en rechts van de vlonders waar we op den duur over heen lopen de ene na de andere zeehond liggen.
Als we een hoek omslaan schrikt Liek. Voor haar ligt een enorme zeehond op het pad.
Ik schat een kilo of honderd...
We nemen een omleiding want je mag ze niet te dicht naderen.
Wel ff op de foto natuurlijk.
We klimmen even later het steile kust pad omhoog en lopen hoog boven het water over de klif.
In de diepte zien we een paar honderd zeehonden liggen, net hele grote naaktslakken maar dan zonder de slijm.
Ik scoor onderweg op de klif een mooie dennenappel. Ik weet niet zo goed waarom, maar ben ze gaan sparen... Ieder jaar één van een vakantie adres.
Het kost me bijna een broek want ik moet over hoog prikkeldraad die is gespannen om de koeien op hun plek te houden.
Die koeien, nou ja andere komen we later weer tegen als we op z'n Oostenrijks door de weilanden sjouwen.
Meer bang voor ons dan andersom dalen we langs de steile kliffen naar de andere kant van de baai.
Door het bos lopen we terug en zijn weer terug in Kaikoura
We frisser ons op en gaan wat boodschappen doen in de plaatselijke supermarkt. We kopen eten voor twee dagen en rekenen af bij een Duits meisje die al een aardig NZ accent heeft. Ze vraagt of we een kortingskaart willen hebben. Normaal sparen we niet met dit soort dingen maar ze dringt aan en scant voor ons een keurige 14 dollar korting bij elkaar. Toch leuk meegenomen toch?
Na de lekkere pasta die we koken maken we een korte strandwandeling en duiken vroeg onze crib in.
Vermoeid van het rijden door de bergen en aan de linkerkant, kijken we vooruit naar morgen.... Hopen dat het weer mee zit want we willen dolfijnen spotten.