Dag14

Dag 14 Monticello- Moab 90 km

Na een lekkere nacht geslapen te hebben mag ik uitslapen van Eddy tot 06.30
Poe... het is bijna vakantie.
Na het opruimen van de tent en alles wat er bij hoort fietsen we weg. Na enige tijd merk ik het trage sturen op en ja hoor.... de voorband is lek. We fietsen door zoveel rommel heen en verbazen ons dat het niet eerder is gebeurd. Het blijkt een ijzerdraadje te zijn van het karkas van een stuk autoband. Nauwelijks merkbaar maar net genoeg om niet verder te kunnen. Vakkundig stoppen we er een nieuwe band in en zoeven we weer verder. De oude plakken we wel en kopen een nieuwe op reserve.
Het beloofd een dag te worden met hoofdzakelijk dalen. Slechts 500 hoogte meters scheid ons van het einddoel Moab. Een stadje wat drijft op toerisme van het nabijgelegen national park. Fietsen gaat slecht vandaag. De rug speelt wat parten en mis wat kracht om omhoog te fietsen. Uiteindelijk gaat het wel maar fijn is anders. Onderweg komen we langs de eerste natuurlijk gevormde boog nl. Wilson arch. Hier staat het gebied bekend om.
Halverwege stoppen we in ' Hole in the rock' een plek waar ooit een malloot met dynamiet een hele ruimte heeft gemaakt in een rots van bijna 1700 m2... !Nu is het een trekpleister. We kopen een ijsco ( de eerste deze vakantie) en een fles Gatorate, een soort dorstlesser maar het lijkt op koelvloeistof. Liters van dit spul is er al doorgegaan deze trip. Plassen hoeven we bijna niet want de inspanning is groot.
De camping in Moab is ok. We moeten een riviertje doorwaden om er te komen.
Eerst maar eens op zoek naar wat te eten want dat hebben we niet veel gedaan onderweg. Een stuk pizza, een hamburger en ja een biertje.
Toen op zoek gegaan naar een nieuwe telefoon voor Eddy. Het scherm blijkt stuk en een nieuwe is niet snel gevonden. Ja 2e hands voor te veel dollars. Toos moet nog even wachten dus...
Niet veel later eten we nog een salade bij een andere tent en bestellen daar een biertje bij. De ober murmeld wat en wij zeggen... doe maar.
Blijken er twee pullen bier aan te komen waar een Beierse dame ergens in oktober de handen vol van heeft. Man man man... straks nog zat over straat. Bij de tent eerst maar eens koffie gezet op de percolator. Daar knappen we van op.
Morgen blijven we hier en wacht een uitstapje naar Arches national park. Natuurlijke bogen van zandsteen ontstaan door ijs wind regen en tijd
Eerst de nacht door met zoveel bier op.... het zal wel niet bij één toiletbezoek blijven.