Dag 19
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
11 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Boulder
Cedar Mesa Campground- Boulder 79 km
Zal ik een t- shirt aan doen of niet denk ik als ik ga slapen?.. neh....
Rond 02.30 toch maar gedaan. Ik had het koud. Echt! Richting de ochtend steeds dieper in de slaapzak gekropen brrrr.
Het blijkt 7.5 gevroren te hebben..vandaar dacht ik. Als we wegfietsen is het nog 4 graden onder nul. De zon is er nog niet en ik verkleum op de fiets. We ploegen door het mulle zandpad naar wat de zwaarste etappe van de vakantie is. Een keer ben ik over ledig en laat de fiets de vrije loop bergaf met minstens dertig km op de teller kom ik in het mulle zand en slinger van links naar rechts... nauwelijks in staat op de fiets te blijven hang ik zo veel mogelijk achterop de fiets. Het gaat goed, maar het was wel een waarschuwing.
Ondertussen laat de zon zich zien en de temperatuur schiet naar de 2 graden.. jottum!!
Wat wel prachtig is is de vouw in de aarde en de gigantisch stenen wand van minstens 80 meter hoog waar we kilometers langs fietsen. Spektakel !
Als we de kloof verder inrijden zie ik op de Garmin voor me de haarspeldbochten die komen gaan. En hoe!
De volgende kilometers gaan omhoog... tot aan 16 procent aan toe! Gemiddeld 12 procent stijging geeft het bord aan. Op mijn lichte racefiets krijg ik hier al een natte bilnaad van, laat staan met de vrachtwagen van 40 kg waar ik nu op zit. Het lukt me alles te fietsen, maar Eddy moet lopen. Dit vanwege het feit dat zijn hartslag niet zo hoog mag worden. Arme Eddy. Trouw wacht ik op hem net als de hele dag. Ik krijg wel de tijd om foto's te nemen, want Eddy is niet zo snel vandaag... en stil ( op het vloeken na)
De rest van de dag is als volgt ... klimmen met percentages van 10 tot 14 procent. Vaker dan me lief is. Maar wel door fantastische landschappen. Termen als Bullfrog Burr trail, Escalante national park, Dead Horse track enz komen langs.
Als we moe Boulder binnen fietsen gaan we op zoek naar een motel. Ik vraag onderweg nog aan een dame welke het beste is en als ze klaar is met uitleggen lacht ze haar tanden bloot.... ik tel er 4...Het lukt uiteindelijk een van de drie te boeken. Pfieuw.... wel een bed... kortom, de ouwe mag op bed en ik slaap in de schommelstoel.
Geen WiFi maar wel een douche. Morgen?? Who knows ....
Zal ik een t- shirt aan doen of niet denk ik als ik ga slapen?.. neh....
Rond 02.30 toch maar gedaan. Ik had het koud. Echt! Richting de ochtend steeds dieper in de slaapzak gekropen brrrr.
Het blijkt 7.5 gevroren te hebben..vandaar dacht ik. Als we wegfietsen is het nog 4 graden onder nul. De zon is er nog niet en ik verkleum op de fiets. We ploegen door het mulle zandpad naar wat de zwaarste etappe van de vakantie is. Een keer ben ik over ledig en laat de fiets de vrije loop bergaf met minstens dertig km op de teller kom ik in het mulle zand en slinger van links naar rechts... nauwelijks in staat op de fiets te blijven hang ik zo veel mogelijk achterop de fiets. Het gaat goed, maar het was wel een waarschuwing.
Ondertussen laat de zon zich zien en de temperatuur schiet naar de 2 graden.. jottum!!
Wat wel prachtig is is de vouw in de aarde en de gigantisch stenen wand van minstens 80 meter hoog waar we kilometers langs fietsen. Spektakel !
Als we de kloof verder inrijden zie ik op de Garmin voor me de haarspeldbochten die komen gaan. En hoe!
De volgende kilometers gaan omhoog... tot aan 16 procent aan toe! Gemiddeld 12 procent stijging geeft het bord aan. Op mijn lichte racefiets krijg ik hier al een natte bilnaad van, laat staan met de vrachtwagen van 40 kg waar ik nu op zit. Het lukt me alles te fietsen, maar Eddy moet lopen. Dit vanwege het feit dat zijn hartslag niet zo hoog mag worden. Arme Eddy. Trouw wacht ik op hem net als de hele dag. Ik krijg wel de tijd om foto's te nemen, want Eddy is niet zo snel vandaag... en stil ( op het vloeken na)
De rest van de dag is als volgt ... klimmen met percentages van 10 tot 14 procent. Vaker dan me lief is. Maar wel door fantastische landschappen. Termen als Bullfrog Burr trail, Escalante national park, Dead Horse track enz komen langs.
Als we moe Boulder binnen fietsen gaan we op zoek naar een motel. Ik vraag onderweg nog aan een dame welke het beste is en als ze klaar is met uitleggen lacht ze haar tanden bloot.... ik tel er 4...Het lukt uiteindelijk een van de drie te boeken. Pfieuw.... wel een bed... kortom, de ouwe mag op bed en ik slaap in de schommelstoel.
Geen WiFi maar wel een douche. Morgen?? Who knows ....
-
11 Oktober 2017 - 19:56
Peter Van Laar:
Wat is het verslag toch weer prachtig beeldend Renee, fiets steeds met jullie mee.
Tussen haakjes, ik kwam die berg ook niet op ( in de gedachte dat ik mee fiets dan he ) en bedenk zelfs met racefiets niet, Eddy hoeft zich dus niet te schamen.
Lijkt af en toe Japan wel, daar verzeil je ook in de meest rare situaties, voor je het weet zit je apenhersens te eten. En hoezo Alaska wind, dat is nog al een afstand.
Jammer van het slangenleer, moet ze toch nog een jaartje verder met de honderd laarzen die ze al
heeft.
Ik blijf mij verbazen over die Amerikanen, moet ze ook maar eens live gaan aanschouwen.
Groet, fiets lekker en schrijf vooral door.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
