Dag 16

Ik werd wakker van de wekker vanmorgen. Dat is een goed teken. Het kan ook door de wijn komen van gisteravond. Ben tot laat met een Duitser wiens naam ik niet kan onthouden aan de praat geweest in de knutselruimte van onze 0.5 sterren camping. Toen de wijn op was moesten we ook maar eens gaan slapen want het beloofd een zware dag te worden morgen.
Er zijn al verschillende mensen geweest die hebben gezegd dat de Apenijnen zwaarder zijn dan de alpen.... Nou, we gaan het beleven.
We ontbijten (voor2 eutjes) op de camping met wat toast, oude koffie en wat jam. Heeeeerlijk, hahaha
Ik had gisteravond al besloten om vandaag weer alleen te reizen. Martin en Anneke willen maar zo'n 65 km doen en ik wil proberen Florence te bereiken. Dit is nog plm. 60 km verder.
We nemen afscheid en denken dat we elkaar onderweg nog wel weer tegenkomen. De duitsers liggen nog op één oor. Ik vertrek, en met allen mijn fietsbroek en trico aan is het niet te koud op deze prille morgen. Rond de klok van 10.00 moet ik stoppen want het is toch te koud... Ik trek een ondershirt aan en vervolg mn weg, tot 10.20 gaat het goed maar dan in een afdaling vliegt er een beest achter mijn zonnebril in mijn oog. Ik rem wat af en probeer het beest eruit te wrijven maar het word alleen maar erger. Het begint te bijten alsof ik zuur in mijn oog heb gekregen en hou hem eerst nog dicht. Voorzichtig probeer ik mijn oog te openen maar dit doet erg pijn door het bijtende gevoel. Uiteindelijk moet ik stoppen en probeer met een spiegeltje uit mijn toilettas (jaja) te zien wat het is. Als er niets te ontdekken valt pak ik mijn bidon en spuit een flinke straal water in mijn oog. Terwijl ik wacht op betere tijden schenk ik gelijk maar een kopje koffie in die ik vanmorgen op de camping gemaakt heb.
Na een half uurtje stap ik weer op en het voelt nu beter aan. Geen idee wat het nu geweest is, maar ben blij dat ik verder kan. Tegen 11.00 moet ik weer stoppen om een regenjas aan te doen. Het is gaan regenen en de tempratuur schommeld rond de 15 graden. Een heel verschil met gisteren (33 gr). Om te klimmen is de temperatuur wel goed maar ik wil geen regen meer !!!
De eerste bergrug die ik over moet is gevaarlijk want de weg glijd in een rustig tempo van de berg af. De gaten en gleuven in het asfalt zijn enorm en er is een gleuf war ik mijn voorwiel tot aan de as in zou kunnen parkeren en mijn band is toch zo' n 5 cm dik. Voorzichtig stuur ik om alle ellende heen en af en toe ligt er een paar kuub grond op de weg die gewoon van de helling gegleden is. De grond bestaat uit een soort leem/klei met grote ronde stenen. Het doet me denken aan beton maar dan zonder wapening. Vlug schud ik alle gedachten die met werken te maken hebben af en trap lekker door. De heuvels zijn zeer onregelmatig en het is moeilijk om in te schatten hoe zwaar de dag nog word. Ik besluit mezelf niet op te blazen en doe het redelijk rustig aan. Ondertussen word het steeds kouder en als ik bovenop de Passo di Raticosa ben is het 13.00 en besluit in het lokale restaurantje wat warms te gaan eten. Ik bestel eerst een koffie en vervolgens wat pasta met brood. Ook de lekkere rode wijn bij de pasta gaat er soepeltjes in.
Jullie zullen wel denken, die slampt wat af maar het valt reuze mee!
Ik reken af en moet 8.50 betalen voor alles..... Hmmm had ik nog een wijntje kunnen nemen? Later zal ik blij zijn dat ik het niet heb gedaan. Ik kom weer buiten en het zicht is nog maar 50 meter en de temperatuur is nu 9 gr. Ik schuif de beenstukken om mijn met factor 25 ingesmeerde benen, doe mijn warme droge jas aan, als ook mijn hoesjes voor mijn schoenen. Ik klik mijn verlichting aan en begin voorzichtig met dalen. Terwijl ik mijn achterrem op de helling van plm 10/12 procent inknijp merk ik dat ik dat ik nog steeds snelheid maak in plaats van afrem... Oei, mijn voorbereiding is niet je van het. Met behulp van mijn voorrem stop ik 200 meter later en verwissel mijn achterste remblokken. Met zwarte vingers en nagels van het slijpsel daal ik verder af, nu gaat het goed.
Ik klim de hele dag door en mijn vingers moeten intermediair optreden tussen mijn hoofd, die zegt 'doortrappen' en mijn benen die zeggen 'doe het zelf maar'. Ze zijn de hele dag bezig met schakelen tussen een grote serie tandwielen, zowel voor als achter. Nergens kom ik in iets wat een ritme zou kunnen zijn. Peter en Hans krijgen gelijk met hun uitspraak dat de Apenijnen zwaarder zijn dan de Alpen. Iets wat ik aan de eind van deze dag volmondig mee eens ben. Geef mij maar twee alpen in plaats van dit.
Uiteindelijk krijg ik Florence in het vizier en het is al sinds drie uur droog.. Joh..!
Terwijl ik verder afdaal naar de stad geeft mijn gps aan dat de batterij bijna leeg is... Niet nu in dit erg drukke verkeer! Ik schakel bij om sneller beneden te zijn en probeer niet te veel van de route af te wijken om een slaapplaats te vinden. Ik rijd over de Arno en zie ergens op een gevel B en B staan. Dit is geen weer voor een camping dus besluit de gok te nemen. Er is maar voor één nacht plek terwijl ik er twee wil doorbrengen. Morgen wil ik niet fietsen om de stad te bekijken. Ik zal dus morgen op zoek moeten naar een ander plekje, maar krijg morgenvroeg hulp van de gastdame. Helemaal top!
Eenmaal op de kamer douche ik me en spoel mijn kleding uit. Er is voldoende gezweet vandaag, ondanks de kou en regen.
De lucht is nu helemaal opengetrokken en het beloofd morgen goed weer te worden, ben benieuwd!
Plop en ciau